ملاصدرا می گوید ...

خداوند بی نهایت است . لا مکان و بی زمان

اما به قدر فهم تو کوچک می شود

و به قدر ارزوی تو گسترده می شود

و به قدر ایمان تو کارگشا می شود

یتیمان را پدر می شود و مادر

محتاجان برادری را برادر می شود

ناامیدان را امید می شود

گمگشتگان را راه می شود

در تاریکی ماندگان را نور می شود

رزمندگان را شمشیر می شود

پیران را عصا می شود

محتاجان به عشق را عشق می شود

خداوند همه چیز را همه کس می شود

به شرط اعتقاد، ، به شرط پاکی دل

به شرط طهارت روح ، به شرط پرهیز از معامله با شیطان

بشویید قلب هایتان را از هر احساس ناروا

و مغزهایتان را از هر اندیشه خلاف

و زبان هایتان را از هر گفتار ناپاک

و دست هایتان را از الودگی در بازار

و بپرهیزید از ناجوان مردی ها ، نا راستی ها، نا مردی ها ...

چنین کنید تا ببینید خداوند چگونه بر سفره های شما با کاسه ای خوراک و تکه ای نان می نشیند.

در دکان شما کفه های ترازویتان را میزان می کند

و در کوچه های خلوت شب با شما اواز می خواند....

مگر از زندگی جه می خواهید که در خدایی خدا یافت نمی شود؟...